Atma Ekrem din kardeşiyiz

Eskiden yabancı basınla iş tutup, Türkiye’yi yerden yere vurma eylemi aşırı solun işiydi. Yıllarca bayraktarlığını onlar yaptı. Şimdi de bunlar devraldı. Önce en tepe nokta demeç vermek için Türkiye’ye şaşı bakan yabancı yayın organlarına yöneldi. Ardından, peşinden koşanların yazdıkları “makaleler” gelmeye başladı…

Bu makalelerden birinin sahibi de Zaman Gazetesi Genel Yayın Müdürü Ekrem Dumanlı. O da ABD’deki Washington Post’a “Türkiye’de medyaya karşı cadı avı” başlıklı bir yazı yazdı.
“Cadı avından” kastettiği, kendisinin gözaltına alınması ve bir de Hidayet Karaca’nın tutuklanması. Onun dışında verdiği tek örnek Mehmet Baransu ile Sedef Kabaş’ın ifadelerinin alınması.
Beklerdim ki bizi de örnek versin…
Sedef Kabaş’ın durumu ne ki? Alt tarafı bir kere gitmiş, savcıya ifade vermiş. Biz ve avukatlarımız bu işi sürekli yapıyoruz. Mesela, benim başımda birkaç tane var. Şikâyetçisi de Fethullah Gülen. Avukatları gitmiş savcılığa suç duyurusunda bulunmuş.
Neden mi? Sadece ve sadece yazdıklarımdan!
Üstelik çoğunun içinde Fethullah Gülen’in adı bile geçmiyor. Ama O üzerine alınmış, savcılığa gidiyor. Bunların bazıları hakkında takipsizlik kararı verildi. Diğerleri ile ilgili de soruşturmalar devam ediyor.
Ben örnekler içinde küçücük bir örneğim. Şimdi sıkı durun, böyle kaç tane suç duyurusu var biliyor musunuz? Yazılanlara bakılırsa, binin üzerinde. 200’den fazla da Fethullah Gülen tarafından çoğu basın mensubu olan isimlere açılan tazminat davası bulunuyor.
Ne diyorsun sen Ekrem Dumanlı?
Doğrudur ya da yanlıştır, ona yargı karar verecek. Ama senin hakkında bir suç isnadı var. Biz ise sadece ve sadece yazdıklarımızdan dolayı aylardır çile çekiyoruz. Peş peşe gelen suç duyuruları ile adeta sindirilmeye çalışılıyoruz.
Biz sesimizi çıkarmıyoruz…
Sen feryat ediyorsun. Washington Post’a yazı yazıp, ülkeni gammazlıyorsun.
* * *
Neymiş, suçu sadece “gazetecilik” yapmakmış!..
Bilemem, ona yargı karar verecek. Ekrem Dumanlı’nın iddia ettiği gibi kendisi işin içinde olmasa da ortada masum insanlara kurulan bir kumpas iddiası var.
Ama o binin üzerinde suç duyurusuna muhatap olanların tek suçu gazetecilik! İçlerinde muhabire, köşe yazarına ve gazetelerin yazı işleri müdürlerine kadar pek çok basın emekçisi bulunuyor.
Üstelik  Dumanlı senin başında bulunduğun Zaman Gazetesi, her şeyi yazıyor, en ağır eleştirileri yapıyor. Samanyolu TV’nin durumu da farksız. Kendilerini mahkeme yerine koyup, henüz yargılama yapılmadan sizleri “masum” bile ilan edebiliyorlar.
Sen de Washington Post’a yazı yazıp en ağır suçlamalarda bulunabiliyorsun:
“Kabahatimiz, Hükümet’in demokratik Türkiye’nin altını olan eylemlerini haberleştirmek.”
Hiç sıkılmıyor musun?
* * *
Peki şu ifadeye ne demeli…
Washington Post’a yazdığı yazıya bakılırsa, “Somut deliller olmadan sadece makul şüpheye dayalı olarak Hükümet tarafından gözaltı yapma imkânı veren bir kanuni düzenleme” yapılmış.
Bu düzenlemenin ardından Dumanlı’nın gözaltına alınması sürpriz değilmiş!
Doğru değil, öyle bir düzenleme yok.
Son düzenleme ile getirilen “Makul Şüphe” kavramı, sadece üst, ev ve işyeri aramaları ile ilgili. Gözaltı ve tutuklamalarla ilgili yeni bir düzenleme yapılmadı. Dün neyse bugün de o.
Dumanlı bunu bilmiyor mu?
“Gazeteciyim” diyorsa bilmesi lazım. Biliyor ama Washington Post’a, Türkiye’yi sıkıntıya sokabilecek bu ifadenin yer aldığı bir yazı gönderebiliyor.
Durum bu olunca, insanın aklına serbest bırakıldıktan sonra Dumanlı’nın, Türk Bayrakları sallayan kalabalığa yaptığı konuşma geliyor.
Ve üzülüyorum o insanlar adına…
Ona buna değil de o insanlara yazık oluyor! Yoksa bu tür çabalar Türkiye’yi fazla sıkıntıya sokmaz. Yel kayadan ne aparır ki?

Emin Pazarcı – Akşam